کتابت قدیمی ارمنی که با ابداع الفبای ارمنی توسط مسروپ ماشتوس در قرن پنجم میلادی آغاز شد؛ امروزه یک رشته علمی جداگانه ای است؛ که طی آن به بررسی میراث نوشتاری ارمنی اقدام می گردد. یکی از موارد که مورد توجه می باشد؛ تغییر شکل حروف زبان ارمنی از ابتدا تا کنون است؛ همچنین بررسی این حروف برای کاربردهای مختلف همچون نوشتار رمزی؛ استفاده در تقویم و محاسبات مربوطه؛ استفاده از آنها به عنوان اعداد و سایر موارد می باشد. علم کتابت قدیمی با کتاب های دست نویس؛ کتیبه ها؛ نسخ خطی و حتی کتاب های چاپی برای کاربرد نوع حروف در آنها؛ ارتباط مستقیم دارد
توجه به کتابت قدیمی از پایان قرن نوزدهم میلادی بیشتر شد و در این خصوص نقش تاشیان از روحانیان انجمن مخیتاریان در وین بسیار است. او در سال 1898م بررسی معروف خود با نام "نگاهی به کتابت قدیمی ارمنی" را منتشر کرد؛ که جوابی بود به تمام سئوالات و نظریه های مطرح شده در این خصوص. لازم به توضیح است که دلیل انجام این کار توسط وی؛ تکه پاپیروس یونانی با حروف ارمنی و همچنین شکل حروف ارمنی بود
در بررسی کتابت قدیمی ارمنی؛ ایجیجیان؛ عالیشان؛ آدونتس؛ آجاریان؛ هوسپیان؛ آکینیا؛ قافاداریان؛ آبراهامیان؛ ماطوسیان و بسیار دیگر نقش مهمی داشته اند که در بررسی های آنها موارد بسیار زیادی روشن شده است. در سال 2002م با کوشش ستوونی؛ کومجیان و لهمانی کتاب
